Świat Obok

Rzeczywistość jest. Prostota nie zna myśli, a słowo pisane łatwiej unika bełkotu. Chyba, że Cisza przemawia przez skronie, wylewa się ciepłym strumieniem powietrza. Obecna zawsze w tle wydarzeń, pozwala snuć baśnie o Miejscach. A w nich rośliny nadzwyczajne, piętrzą się w swej bujności ku górze. A w nich szerokie pustynne lądy otulone Słońcem, myślane bez końca w myśl lekką, bez złudzeń. Myśl czystą jak papier, w białej komnacie rozpostartą, falującą niczym skrzydła motyla na wietrze - i tylko.  Bywa myśl ciężka jak kamień, rzucony solidnie na dno oceanu, rozbijając struktury złudzeń, lecz niepostrzeżenie tworzy też kolejne. Ta płynność zmienności w horyzoncie zdarzeń, jak słowo dobrane z precyzją chirurga. Trafia w miejsca niepoznane, więc odkrywa. Subtelne miękkością leśnego mchu - utula paprocie do snu. Otwiera przepływy czystości, by w krain zwiędłych obicia tchnąć promyki bezczasowej jasności. A ona rozświetla poznania zakątki i poleruje zakurzone szczątki świadomości w

W drodze po Święte Słowa!  Po słowa z duszy, słowa inspiracji, słowa jaźni świeżej i klarownej. Słowa, za które mamy całkowitą odpowiedzialność. Słowa, które wypływają z ciszy serca, wiemy zatem, że są całkowicie nasze i mogą pomóc nam w wielu sprawach codziennych i pozaziemskich. Słowa mają moc, o której pamiętać to nasz duchowy obowiązek.