Świat Obok

Niewiele pisałam o jednym z najwspanialszych doświadczeń mojego życia - o jodze. Zapewne dlatego, że od początku była moim intymnym dialogiem ze swoim ciałem, a wreszcie - ze świadomością. Chciałabym podzielić się z Wami kochani Czytelnicy fragmentami Jogasutr Patańdżalego, które traktują o oczyszczaniu świadomości, czy też o ugruntowaniu swojej świadomości = uczynienia jej jednolitej i stałej (osiągnięcie stopnia stałości prowadzi do czystej dharmy, czyli czystego dobra, cnoty, prawości). Oczywiście warto wiedzieć najpierw cóż takiego zanieczyszcza naszą świadomość, chociaż indywidualna refleksja każdemu z Was to powie. Jogasutry to króciutkie sformułowania, które wyrażają to bardzo konkretnie i przez to zapałałam do nich miłością. Cofnę się o kilka sutr do tyłu i wspomnę najpierw o rzeczy dla mnie bardzo ważnej - pranawy = OM. Kontemplacja mistycznej zgłoski powoduje ugruntowanie się w sobie, odnalezienie głębokiego Ja, a zarazem usunięcie wszelkich zanieczyszczeń świadomości, j

Ciemność - jest ciepła, choć trzeba jej szczerze doświadczyć, żeby wiedzieć dlaczego. To będzie opowieść zupełnie innego rodzaju. Opowieść o Początku i Końcu poznania. Opowieść o dojrzewaniu, o smutku, o zmianach, a zarazem powolnych narodzinach jaśniejszej świadomości. Opowieść, wreszcie - o miłości, która zaciera nawet rozróżnienie jasność/ciemność, i po prostu wypełnia wszystko tak, jak powinna wypełniać nasze życia. Kiedy wkraczamy na drogę świadomego rozwoju, poznania, mamy dane świadomie przeżywać wiele spraw, rozterek, które jeszcze przed swoistym "przebudzeniem", byłby dla nas całkowitym zapętleniem, a nawet depresją, czy też zbłądzeniem w świecie tanich rozrywek i używek. Kiedy jesteśmy świadomi, wciąż przeżywamy te ciemne stany, szczególnie na początku drogi, gdy poznajemy świat ducha i wydaje on się kłócić ze światem zewnętrznym. Odnajdujemy cząstki swojej osobowości, które powoli zmierzają do integracji. Odkrywamy baśnie i mity, tworzymy własne, bo nagle staje

"anim w prawie, ni bez Prawa, ani asceta, ni kochanek ani mówię, ani słucham, anim sługą, ani panem ni związany, ni wolny, ni samotny, ni w barwach ślubnych ni rozdzielony, ni złączony; ani mi iść do piekła, ani do nieba wszystkie uczynki spełniłem, od uczynków daleki nieliczni, którym sens objawiony, siedzą bez ruchu ani mi składać, ani burzyć. prawdziwe Imię od wszystkich dalekie bezkształt - kształt, słowa tylko bezkształt nasieniem, kształt owocem i kwiatem gałęzią poznanie, Imię korzeniem w gałęziach i liściach korzeń ukryty Pana spotkanie, szczęścia doznanie bezkształtu - kształtu zrównanie." (Kabir, hymny 79. i 80.)